گل محمدی

نام علمی: Rosa×damascene Mill.

نام ژنریک: Flores Rosae

نام‌های فارسی: گل محمدی، گل سرخ، گل گلاب.

اسامی انگلیسی: Damask Rose.

نام‌های عربی: ورد, ورد الاحم.

خانواده گیاهی: این گیاه متعلق به خانواده رز (Rosaceae) می‌باشد.

اندام مورد استفاده دارویی: گل.

نوع ماده موثره و ترکیبات شاخص: ترکیب موثر دارویی گل محمدی از نوع اسانس و محتوای اسانس در گلبرگ‌های آن بسیار پایین می‌باشد (کمتر از %1). ترکیبات شاخص موجود در اسانس این گیاه معطر عبارتند از: مونوترپن‌ های غیر حلقوی الکلی، ژرانیول (بالای %75)، سیترونلول و نرول. یک ترکیب مهم و شاخص در اسانس یان گیاه ترکیب بتا-داماسنون می‌باشد.

خواص و اثرات مهم درمانی: بیشترین اثرات درمانی این گیاه شامل درمان درد شکم و قفسه سینه، تقویت قلب، درمان خونریزی قاعدگی، مشکلات گوارشی و کاهش التهاب به ویژه گردن می‌باشد. همچنین این گیاه نیز به عنوان یک ملین ملایم مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسانس این گیاه موجب بهبود افسردگی، غم و اندوه، استرس و تنش‌های عصبی می‌شود.همچنین به کاهش تشنگی، درمان سرفه‌های کهنه، بهبود زخم و سلامت پوست کمک می‌کند. بخار درمانی با اسانس آن برای برخی از آلرژی ها، سردرد و میگرن مفید می‌باشد.