شناخت اندام دارویی زرشک

در مطالب پیشین به معرفی زرشک و شیوه های مصرف آن به عنوان یکی از پرطرفدار ترین گیاهان دارویی در ایران پرداختیم اما در ادامه این مطلب هدف را بر این امر قرار داده ایم تا به بررسی اندام دارویی زرشک به عنوان یک گیاه دارویی و پر مصرف در آشپزی های ایرانی بپرازیم.پس در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

آلکالویید ها اصلی ترین ترکیب شیمیایی موجود در این گیاه دارویی است همچنین پوست ریشه های گیاه زرشک یکی از اندام های دارویی و بسیار مصرف در طب سنتی ایرانی و هندی میباشد.

شناخت ترکیبات شیمیایی یک گیاه کمک میکند که در تجویز و شیوه های مصرف آن با دقت بسیار زیادی عمل کنیم.از این باید بدانیم که مهم ترین ترکیب شیمیایی در زرشک آلکالویید ها هستند که از نوع ایزوکینولین است.میزان آلکالویید درپوست ریشه 12.8 و در پوست ساقه 5.5 درصد است

پوست ریشه های گیاه زرشک یکی از اندام های دارویی که در طب سنتی استفاده می شود،  رنگ آن زرد و مزه تلخ و گزنده دارد. پراکندگی جهانی: اروپا، شمال آناتولی، تالش، قفقاز، آسیا به ویژه خاورمیانه پراکندگی در ایران: گیلان(رودبار)، مازندران (دره چالوس، کجور، پل زنگوله در 2500 متری دره تالار)، آذربایجان (قره داغ نزدیک حسن بیگلو)، خراسان به ویژه نقاط شمالی و جنوب شرقی بیرجند.

مصرف طبی زرشک به دوره مصر باستان می رسد که فراعنه و ملکه ها، این گیاه را با تخم رازیانه به منظور درمان طاعون مصرف می کردند.امروزه، گفته میشود این گیاه درد مفصلی ، روماتیسم و تورم ناگهانی پسوریازیسرا تسکین می بخشد. سبوس ریشه و ساقه این گیاه خاصیت درمانی دارد و باعث ایجاد خواص دارویی زرشک می گردند.

ریشه وساقه این گیاه زردرنگ است .اروپاییها و آمریکای شمالی برای رنگ آمیزی لباس از آن استفاده می کردند .ترکیبات موجود در سبوس، گیاه زرشک را به عنوان یک گیاه درمانی مطرح کرده است

سبوس و پوسته این گیاه حاوی الکالوئید است

 به عقیده متخصصان طب سنتی سبب تحریک خاصیت ضد عفونی غشای مخاطی بدن میشود.

به منظور پی بردن به این ادعا، اگر قطره ای زرشک را روی زبان خود بگذارید، دهان شما آبکی خواهد شد. این بدان معنا نیست که زرشک طعم خوبی دارد، بلکه این گیاه تقریباً تلخ است بلکه به گفته کارشناسان طب گیاهی، وقتی دهان شما آبکی میشود سبب میشود که بتوانید با عفونت مبارزه کنید.

این گیاه در اثر تحریک سیستم ایمنی بدن این اثر را بر جای می گذارد.